POLSKA

---

 Częstochowa

Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej na Jasnej Górze to najsłynniejszy ośrodek kultu Maryjnego w Polsce. Każdego dnia w gotyckiej kaplicy przy klasztorze Ojców Paulinów pojawiają się tysiące pielgrzymów, by oddać pokłon cudownemu obrazowi Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Dzieło kryje w sobie kilka tajemnic. Obraz został namalowany techniką temperową na desce lipowej, ale nazwisko autora i czas jego powstania pozostają nieznane.

Najstarsza wzmianka o cudownym wizerunku pochodzi od średniowiecznego kronikarza Jana Długosza. Opisuje on napad z 1430 roku, podczas którego husyccy rabusie zniszczyli i sprofanowali obraz. Pamiątkę tamtego wydarzenia stanowią zakonserwowane cięcia widoczne na malowidle. Według legendy autorem obrazu był sam św. Łukasz. Namalował go na desce ze stołu, przy którym jadła posiłki Święta Rodzina.

Matka Boska Częstochowska od wieków jest w Polsce obiektem wyjątkowo silnego kultu. Przy cudownym obrazie modlili się liczni królowie i książęta, zaś w 1656 roku Jan Kazimierz obrał Maryję Jasnogórską na patronkę królestwa. W 1717 roku wizerunek został ukoronowany koronami papieża Klemensa XI.

Sam zespół klasztorno-kościelny na Jasnej Górze to jeden z najcenniejszych polskich zabytków. Składa się m.in. z wczesnobarokowego klasztoru i kościoła z wybudowaną w XVII wieku wieżą. Całość otoczona jest murami. W czasie Potopu (1655-1660) klasztor był oblegany przez wojska szwedzkie, ale ostatecznie nie padł. W czasie swojego pontyfikatu Jasną Górę sześciokrotnie odwiedził papież Jan Paweł II, zostawiając tutaj swój pas przestrzelony przez tureckiego zamachowca Ali Agcę.

Licheń Stary


Sanktuarium maryjne z cudownym obrazem Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski. Został on namalowany na modrzewiowej desce około 1750 roku, nie wiadomo jednak, kto jest jego autorem. Obraz przedstawia Maryję z polskim orłem na piersiach. Na jej płaszczu widnieją symbole Męki Pańskiej, zaś koronę podtrzymują aniołowie. Pod spodem biegnie napis "Królowo Polski udziel pokoju dniom naszym".

Historia sanktuarium wiąże się z Tomaszem Kłossowskim, polskim żołnierzem, który w 1813 roku został ciężko ranny w bitwie pod Lipskiem. Kiedy się modlił, ukazała mu się Matka Boża, która obiecała, że go uratuje. Poprosiła jednak, by "zaniósł jej obraz w rodzinne strony". Lata później wizerunek znany z objawień Kłossowski ujrzał na obrazie w kaplicy pod Częstochową. Udało mu się uzyskać niezbędne zgody, przeniósł malowidło do Lasu Grąblińskiego nieopodal swojego domu i umieścił na sośnie. Tam Matka Boska ukazała się raz jeszcze – tym razem pasterzowi Mikołajowi Sikatce. Ostatecznie obraz na blisko 150 lat trafił do licheńskiego kościoła św. Doroty. W 1967 roku kardynał Stefan Wyszyński ukoronował go papieskimi koronami.

W 2004 roku dla upamiętnienia objawień powstała w Licheniu Starym monumentalna pięcionawowa bazylika. To największa świątynia w Polsce, ósma w Europie i dwunasta na świecie. W jej wnętrzach i na sąsiednim placu w uroczystościach religijnych może uczestniczyć jednocześnie 250 tysięcy wiernych. Charakterystycznym elementem bazyliki jest złocista kopuła – wysoka na 45 metrów, o średnicy 25 metrów. Obok stoi przeszło 140-metrowa wieża z dwoma tarasami widokowymi. Wewnątrz świątyni obejrzeć można  i posłuchać największych organów w Polsce.


Krzeptówki w Zakopanem


Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej. Należy do parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, a opiekę nad nim sprawują księża pallotyni. Powstało jako wotum wdzięczności za ocalenie życia papieżowi Janowi Pawłowi II, który 13 maja 1981 roku został ranny w zamachu na placu św. Piotra. Mieszkańcy Zakopanego nazywają to miejsce Wzgórzem Fatimskim bądź Fatimą Zakopiańską.

Do sanktuarium prowadzi brama zwieńczona maryjną koroną "Totus Tuus". Za nią stoi niewielka kaplica z lat 50., wewnątrz której znajduje się figurka Maryi ofiarowana przez kardynała Stefana Wyszyńskiego i koronowana przez papieża Polaka.


Centralnym punktem sanktuarium jest jednak kościół pw. Matki Bożej Fatimskiej wzniesiony na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku. Charakteryzuje go prezbiterium w kształcie papieskiej tiary, a także witraże z "fatimskimi papieżami". Zostali na nich przedstawieni Pius XII, który w 1942 roku dokonał pierwszego poświęcenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi, oraz Jan Paweł II, który w 1984 roku uczynił to po raz drugi.

Papieskie wątki są także widoczne w poszczególnych stacjach drogi krzyżowej. Na obrazach polski papież pomaga na przykład Chrystusowi w niesieniu krzyża, a także razem w Matką Boską opłakuje Jego śmierć. Na tyłach sanktuarium urządzony został park fatimski, w którym stanął ołtarz spod Wielkiej Krokwi (Ojciec Święty odprawił przy nim mszę podczas jednej z pielgrzymek). Tuż obok stoi pomnik Jana Pawła II w towarzystwie osobistego sekretarza, kardynała Stanisława Dziwisza. Świątynię na Krzeptówkach papież konsekrował w czerwcu 1997 roku.


Łagiewniki-Kraków

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Jego historia związana jest z obecnością Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, które w tej części Krakowa pojawiły się w 1889 roku. Dwa lata później dzięki pieniądzom przekazanym przez księcia Aleksandra Lubomirskiego w Łagiewnikach powstał neogotycki zespół klasztorny z kaplicą oraz zakład dla dziewcząt i kobiet potrzebujących moralnego wsparcia, a wkrótce także nowicjat. Siostry stawiały sobie za cel przekazywanie swoim podopiecznym wiedzy i umiejętności, które pozwolą im znaleźć pracę i utrzymać się po opuszczeniu zakładu.

Najbardziej znaną członkinią zgromadzenia była św. Faustyna Kowalska. Przywdziała ona habit w 1925 roku, by w różnych domach zakonnych spędzić łącznie 13 lat. W 1931 roku objawił się jej Chrystus Miłosierdzia. Pokłosiem tego wydarzenia stał się obraz przedstawiający wizerunek Zbawiciela, który miała ujrzeć zakonnica. Pierwszy namalował w latach 30. Eugeniusz Kazimierowski, kolejne dwa w 1943 i 1944 roku Adolf Hyła. I właśnie ostatni z nich do dziś można oglądać w Łagiewnikach. Obraz zasłynął łaskami, zaś jego kopie w niezliczonych egzemplarzach rozeszły się po świecie. Potem siostra Faustyna miała kolejne objawienia, czego efektem była między innymi nowa modlitwa – Koronka Miłosierdzia Bożego. Ciało zakonnicy spoczęło w Łagiewnikach. W 2000 roku została ona kanonizowana.

W latach 1999-2002 na terenie sanktuarium została wzniesiona okazała Bazylika Bożego Miłosierdzia. Ma dwa poziomy, kształt elipsy i jest w stanie pomieścić nawet pięć tysięcy wiernych. Obok niej stanęła licząca 77 metrów wieża widokowa.


Święta Lipka

Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Sanktuarium zwane niekiedy "Częstochową Północy" przyciąga wiernych od średniowiecza. Początki kultu maryjnego w Świętej Lipce sięgają XIV wieku i wiążą się z legendą o pewnym więźniu. W pobliskim Kętrzynie został on skazany na śmierć. Przed egzekucją ukazała mu się jednak Matka Boska i poprosiła, by wyrzeźbił w kawałku drewna Jej figurkę z Dzieciątkiem. Mężczyzna uczynił prośbie zadość, a nazajutrz cudownym zrządzeniem losu został uwolniony.

Wędrując do domu, pozostawił figurkę na przydrożnej lipie, która rosła pomiędzy Kętrzynem a Reszlem. Wkrótce zaczęła ona słynąć cudami, jednak wszelkie próby przenoszenia jej do pobliskiego kościoła kończyły się fiaskiem. Figurka w trudny do wytłumaczenia sposób wracała na lipę. Wreszcie wierni postanowili w tym miejscu wznieść kaplicę, którą opiekowali się Krzyżacy. Przez wieki przyciągała ona pątników, także tych najznamienitszych. Do Świętej Lipki bosą pielgrzymkę odbył np. wielki mistrz Albrecht von Hohenzollern. W czasie reformacji, najpewniej w 1524 roku figura została wrzucona do jeziora, kaplica zniszczona, a na jej miejscu stanęła szubienica, która miała odstraszyć pielgrzymów. Trzeba było kilkudziesięciu lat, by Święta Lipka wróciła do życia. Najpierw odbudowana została kaplica, a potem w jej miejscu stanęła okazała świątynia.

Trójnawowa bazylika to jeden z najcenniejszych zabytków baroku w północnej Polsce. Otacza ją czteroboczny krużganek odpustowy z kaplicami narożnymi. Świątynia słynie z XVIII-wiecznych ruchomych organów, przede wszystkim jednak z cudownego obrazu Matki Boskiej pędzla Bartłomieja Pensa z 1640 roku. Maryja ma na sobie srebrną sukienkę wykonaną przez złotnika Samuela Grew.


Kalwaria Pacławska

Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej Kalwaryjskiej nazywane bywa Jerozolimą Wschodu albo Jasną Górą Podkarpacia. Powstanie zawdzięcza Andrzejowi Maksymilianowi Fredrze, kasztelanowi lwowskiemu i wojewodzie podolskiemu, który w połowie XVIII wieku wybrał się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Wrócił stamtąd pod tak wielkim wrażeniem, że postanowił odwzorować w rodzinnych stronach najświętsze miejsca chrześcijaństwa. I tak jedno ze wzgórz pod Przemyślem otrzymało nazwę Golgota, a wzgórze przeciwległe przeobraziło się w Górę Oliwną. Dolinka pomiędzy nimi stała się Doliną Jozafata, zaś rzeka Wier – Cedronem. Pomiędzy nimi wyrosła kręta sieć dróżek, 28 kaplic i drewniany kościół. Kasztelan przemyski Szczepan Józef Dwernicki dobudował kolejne kaplice i nową świątynię. W Kalwarii Pacławskiej modlili się królowie Jan Kazimierz i Jan III Sobieski, hetman Stefan Czarniecki oraz miliony pielgrzymów. Przyciągał ich cudowny obraz Matki Boskiej Pacławskiej, zwanej też Matką Boską Słuchającą. Namalowany przez nieznanego autora, wyrzucony z klasztoru Franciszkanów w Kamieńcu Podolskim po zdobyciu twierdzy przez Turków, w okolice Przemyśla trafił najpóźniej w 1679 roku.  W 1768 roku papież Klemens XIII nadał sanktuarium przywileje i odpusty właściwe Ziemi Świętej.

Dziś Kalwaria Pacławska to klasztor Franciszkanów, kościół pw. Znalezienia Krzyża Świętego z 1775 roku, a także 42 kapliczki (w tym sześć drewnianych) ułożone w cztery szlaki pątnicze: Męki Pańskiej, Drogi Krzyżowej, Matki Bożej Bolesnej oraz Pogrzebu i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Łącznie ścieżki kalwaryjskie rozciągają się na dystansie 10 kilometrów, co czyni je najdłuższymi w Polsce.

Grabarka

Grabarka zwana też "Górą Krzyży" uznawana jest za serce prawosławia w Polsce. Najstarsze dzieje tego miejsca nie są znane. Według jednej z teorii początki sanktuarium sięgają XIII wieku i wiążą się z kultem ikony Chrystusa Zbawiciela. O Grabarce stało się głośno w 1710 roku, kiedy to na Podlasiu szalała epidemia cholery. Starzec z pobliskiej wsi usłyszał we śnie, że powinien iść modlić się na wzgórze. Tak też zrobił, a w ślad za nim poszli inni mieszkańcy pod przywództwem miejscowego kapłana. Każdy z nich przyniósł krzyż, który zostawił na Grabarce. Napili się tam również wody z cudownego źródła i w rezultacie przetrwali epidemię. Jak podaje kronika parafii siemiatyckiej, miało wówczas ocaleć 10 tysięcy osób. Pątnicy do dzisiaj przynoszą na górę krzyże. W ten sposób proszą Boga o rozwiązanie życiowych problemów, a także dziękują za okazaną pomoc.

Na Grabarce siedzibę ma żeński klasztor prawosławny św. Marty i Marii, znajdują się tam również trzy cerkwie. Najważniejsza to cerkiew Przemienienia Pańskiego, pozostałe zaś Ikony Matki Bożej "Wszystkich Strapionych Radość" i Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy, gdzie na co dzień modlą się siostry. Do dziś zachowało się też źródełko, z którego w 1710 roku mieli korzystać pątnicy uciekający przed zarazą. Pielgrzymi nadal piją z niego, obmywają tam ręce i twarze. Kilka razy w roku woda jest święcona. Wielkie Poświęcenie odbywa się w przeddzień i w święto Chrztu Pańskiego. Na Grabarce znajdują się też otaczane czcią ikony: Iwierska Matki Bożej z Góry Atos, a także Matki Bożej "Radość Wszystkich Strapionych". Najliczniejsze pielgrzymki ściągają tutaj w Święto Przemienienia Pańskiego, które przypada 19 sierpnia.

Święty Krzyż

Sanktuarium Relikwii Drzewa Świętego. Najstarsze miejsce pielgrzymek w Polsce. Łysa Góra, gdzie się znajduje, była miejscem szczególnym już dla pogan. Do dziś można tam obejrzeć kamienny wał, który stanowi pozostałość dawnej świątyni. Według legendy pierwszy chrześcijański kościół w tym miejscu powstał na wzgórzu za sprawą księżniczki Dąbrówki, żony Mieszka I. Na pewno klasztor Benedyktynów istniał tam już od XI wieku. Fragmenty krzyża, na którym konał Chrystus, miał przekazać węgierski królewicz, św. Emeryk. Podanie mówi, że na zaproszenie Bolesława Chrobrego polował on na ziemiach polskich, zgubił się w puszczy i zobaczył jelenia ze świetlistym krzyżem między rogami. Potem królewiczowi ukazał się anioł. Zapewnił, że wybawi Emeryka z opresji, ale w zmian będzie on musiał oddać to, co ma najcenniejszego. W efekcie Emeryk przekazał mnichom relikwiarz z drzewem Świętego Krzyża.

Do świętokrzyskiego sanktuarium ściągali m.in. królowie. Władysław Jagiełło modlił się tam w drodze na chrzest, a także przed bitwą grunwaldzką. Pielgrzymowali tam również Cyprian Kamil Norwid, Stanisław Staszic czy Julian Ursyn Niemcewicz. Dziś na Łysej Górze stoi późnobarokowa bazylika wzniesiona w latach 1781-89. Wnętrze świątyni utrzymane jest w stylu klasycystycznym. Można w nim oglądać m.in. obrazy Franciszka Smuglewicza z przełomu XVIII i XIX wieku oraz relikwie złożone w kaplicy Oleśnickich. Na wzgórzu stoi też dawny klasztor Benedyktynów, w którego krypcie został pochowany książę Jeremi Wiśniowiecki. Sanktuarium opiekują się zakonnicy ze Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Góra św. Anny

Sanktuarium św. Anny ze słynącą cudami 52-centymetrową figurą patronki. Według legendy św. Anna i św. Joachim byli rodzicami Maryi, a co za tym idzie dziadkami Jezusa. Lipowa rzeźba świętej powstała około 1480 roku. Św. Anna, którą przedstawia, bywa określana mianem Samotrzeciej, ponieważ na rękach trzyma Chrystusa i Maryję. Figurka ma zawierać jej relikwie.

Pierwszy kościół na górze powstał pod koniec XV wieku z fundacji Mikołaja i Krzysztofa Strzałów. W 1655 roku przybyli tam franciszkanie, dla których wkrótce zbudowany został klasztor. W kolejnych wiekach kompleks rozrastał się i był przebudowywany. W 1779 roku na Górę św. Anny przybyła pierwsza w historii pielgrzymka. Pątnicy wyruszyli z Bytomia.

Dziś na Górze św. Anny oglądać można barokowy kościół, który przebudowany został z dawnej świątyni w 1665 roku, a potem w XVIII wieku (wnętrze w stylu neobarokowym). W XVIII stuleciu powstał też budynki klasztorne oraz Rajski Plac, czyli arkadowy dziedziniec, na którym stoi dziś 15 stuletnich konfesjonałów. Na wschodnim i południowym zboczu wzniesienia od początku XVIII wieku wznoszone były też kaplice kalwaryjskie, które miały przyciągnąć pielgrzymów. W malowniczym krajobrazie stoi ich dziś 40. Na wzgórzu można też oglądać grotę modlitewną wzorowaną na tej z francuskiego Lourdes.

W 1949 roku na Górze św. Anny odbył się zjazd księży, w którym wziął udział kardynał Stefan Wyszyński. 34 lata później z pielgrzymką pojawił się tutaj papież Jan Paweł II.

Góra św. Anny słynie jednak nie tylko z sanktuarium. Pod koniec maja 1921 roku powstańcy śląscy stoczyli tam zaciekłą pięciodniową bitwę z oddziałami niemieckiego Freikorpsu. Działo się to podczas III powstania śląskiego.


Gietrzwałd

Sanktuarium Matki Bożej Gietrzwałdzkiej. Miejsce kultu maryjnego narodziło się tam w połowie XVI wieku. Już wcześniej w Gietrzwałdzie istniała gotycka świątynia, która później była kilkakrotnie przebudowywana i rozbudowywana. Pielgrzymi ściągali tutaj, by modlić się przed cudownym obrazem Matki Bożej Gietrzwałdzkiej. Powstał on w XVI wieku, jego autor nie jest jednak znany. Maryja trzyma na nim Dzieciątko, które jedną rękę wspiera na książce, drugą zaś udziela błogosławieństwa. W XVIII wieku obraz został przyozdobiony srebrnymi koronami. Dziś można go oglądać na neogotyckim ołtarzu głównym gietrzwałdzkiej bazyliki.

Sanktuarium w Gietrzwałdzkie to jedyne miejsce kultu maryjnego w Polsce, gdzie doszło do objawień oficjalnie uznanych przez Kościół katolicki. Od czerwca do września 1877 roku Matka Boska ukazywała się tam dwóm nastoletnim dziewczynkom: Justynie Szafryńskiej i Barbarze Samulowskiej. Według ich relacji Maryja ukazywała się na klonie i przemawiała w gwarze warmińskiej. Zapewniała, że Kościół w Polsce nie będzie prześladowany, jeśli ludzie zaczną się modlić. Kolejne objawienia przyciągnęły do Gietrzwałdu setki tysięcy pielgrzymów, na co niechętnie spoglądały pruskie władze.

"Maryjny" klon nie przetrwał do dziś. Z fragmentów, które się zachowały, zrobiony został krzyż. Na miejscu objawień stanęła kaplica. W 90. rocznicę wydarzenia prymas Stefan Wyszyński koronował obraz Matki Bożej Gietrzwałdzkiej. W setną rocznicę Kościół uznał autentyczność objawień.

 

 

ŚWIAT

---

 Fatima

W Fatimie w Portugalii wierni odwiedzają Sanktuarium Fatimskie. Od wielu lat stanowi ośrodek kultu maryjnego i jest celem pielgrzymek z całego świata. A wszystko swój początek miało w 1917 roku, kiedy to pomiędzy 13 maja a 13 października trójce małych pasterzy z Fatimy objawiała się Matka Boża, przekazując trzy tajemnice fatimskie. Przekazane dzieciom - Hiacyncie i Franciszkowi Marto oraz Łucji dos Santos — tajemnice, upublicznione zostały dopiero w 1941 (dwie z trzech wizji) oraz w 2000 roku. Sanktuarium, do którego odbywają się pielgrzymki powstało dokładnie w miejscu objawień Matki Bożej.

Jerozolima

Jerozolima to największe miasto i stolica Izraela. To wyjątkowe miejsce ważne jest nie tylko dla chrześcijaństwa, ale także dla islamu, judaizmu i wielu innych religii. Dla chrześcijan szczególne znaczenie ma rola miasta w Starym Testamencie oraz w życiu Jezusa Chrystusa. W Jerozolimie jest więc co najmniej kilka miejsc, które podczas pielgrzymki trzeba koniecznie odwiedzić. Aby podkreślić wyjątkowość Jerozolimy, wystarczy wspomnieć o kilku wydarzeniach, które miały tam miejsce: według opisów biblijnych, Jezus Chrystus zawitał tam już kilka chwil po narodzinach, na Górze Syjon odbyła się ostatnia wieczerza, Golgota to miejsce ukrzyżowania Jezusa Chrystusa, a Bazylika Grobu Świętego, to miejsce złożenia ciała i zmartwychwstania.

Lourdes

Lourdes jest miastem, leżącym w południowej Francji. Mieszczące się tam sanktuarium maryjne jest największym w kraju i jednym z największych na całym świecie ośrodków kultu maryjnego. Poprzez to, jest także bardzo popularnym celem pielgrzymek — Lourdes odwiedza rok do roku ponad 6 milionów wiernych. To właśnie w miejscu, w którym stoi dziś sanktuarium, w 1858 roku czternastolatce — Bernadecie Soubirous, objawiła się Matka Boża. Dziewczynka usłyszała wtedy słowa (wymówione w miejscowym języku) Que soy era Immaculada councepciou, co w tłumaczeniu oznaczało Jestem Niepokalane Poczęcie.

Loreto

Loreto rozciąga się w malowniczych Włoszech nad Adriatykiem. Licznie przybywający pielgrzymi odwiedzają tu sanktuarium Santa Casa (pełna nazwa: Papieskie Sanktuarium Większe Świętego Domu Madonny z Loreto). To piękna, bogato zdobiona XV-wieczna bazylika, której szyku dodają wspaniałe mozaiki, dzieła Bramantego, freski i spektakularne rzeźby. Ale dla wiernych istotniejszym celem pielgrzymek jest Święty Domek, który znajduje się na terenie sanktuarium. Choć na świecie istnieje wiele replik, to według legendy właśnie tu stoi  fragment prawdziwego nazaretańskiego domu Maryi. Do Włoch przewiozła go rodzina De Angelis, ratując przed zniszczeniem. Santa Casa di Loreto jest z kamienia, a od strony zewnętrznej ściany zdobią marmurowe płaskorzeźby. To tu miała urodzić się Maryja, tu miała się wychowywać i doświadczyć zwiastowania. Tu także, według legendy, mieszkał Jezus Chrystus.

Betlejem

Betlejem to miasto w Autonomii Palestyńskiej. Od wieków kojarzone jest z kultem miejsca narodzin Jezusa Chrystusa. Nic więc dziwnego, że co roku przybywają tu tłumy pielgrzymów, aby oddać się modlitwie. To właśnie tu, w półnaturalnej Grocie Mlecznej/Grocie Narodzenia (Magharet es Sitti Mariam) w Palestynie mieści się sanktuarium maryjne. Tu stoi dumnie Bazylika Narodzenia Pańskiego — jeden z najstarszych kościołów na świecie, pod nią zaś znajduje się grota, w której na świat miał przyjść Jezus Chrystus. W centralnym punkcie znajduje się miejsce Narodzenia Pańskiego, oznaczone łacińską gwiazdą z początku XVIIIw.

Medjugorie

Medjugorie leży w Bośni i Hercegowinie. To jedno z ciekawszych miejsc pielgrzymek, po dziś dzień bowiem, wydarzenia, których było świadkiem nie zostały przez kościół ani odrzucone, ani potwierdzone — badanie ich autentyczności wciąż trwa. Niezależnie od tego jednak, rokrocznie, przyciąga tłumy wiernych, który pragną odwiedzić miejsce licznych objawień Matki Bożej. Relacje objawień przekazane zostały przez sześć osób. Początek miały w 1981 roku i według widzących, wciąż trwają. Mimo braku oficjalnego centrum kultu, wierni przybywają do Kościoła św. Jakuba, odwiedzając jednocześnie miejsca kolejnych objawień.

Watykan

Watykan — Państwo Watykańskie to kościelna enklawa w Rzymie, która całemu światu (słusznie) kojarzy się z Biskupem Rzymu i Stolicą Apostolską. Historia samego Wzgórza Watykańskiego sięga już IV wieku. Początkową siedzibą papieską był Lateran, Watykan wówczas stanowił miejsce pielgrzymek do grobu św. Piotra. Niedługo potem, Watykan zaczął stawać się miejscem ochronnym dla papieża, aby w końcu, oficjalnie w 1377 roku stać się papieską siedzibą. Obok rezydowania papieża i bycia siedzibą papieskich dykasterii, Watykan to także spektakularna Bazylika św. Piotra na placu św. Piotra, zbudowana w miejscu, w którym złożono relikwie św. Piotra. W jej podziemiach mieszczą się groby papieskie — w tym, tak bliski sercu Polaków grób Jana Pawła II. To także pomniejsze kościoły, kaplice i oszałamiające muzea watykańskie.

Asyż

Kolejnym celem pielgrzymek we Włoszech jest Asyż. Wierni przybywają tu licznie, aby odwiedzać Bazylikę św. Franciszka — z relikwiami, Bazylikę św. Klary — również z relikwiami oraz Krzyżem z San Damiano, ale przede wszystkim przybywają dlatego, że Asyż jest miejscem narodzin św. Franciszka oraz św. Klary. To malownicze miasteczko znane jest także z międzynarodowego pojednania religijnego, zapoczątkowanego przez Jana Pawła II podczas Światowych Dni o Pokój (pierwsze spotkanie odbyło się w 1986 roku, gromadząc przedstawicieli niemal wszystkich religii na świecie). Obok wspaniałych kościołów i katedr, zobaczyć tu można Grotę św. Franciszka, w której zachowało się jego kamienne łoże.

 Góra Synaj

Kolejnym — wcale nie mniej ważnym od poprzednich — miejscem odwiedzin pielgrzymów z całego świata jest Góra Synaj, zwana także Górą Mojżesza. Leżąca na Półwyspie Synaj w Egipcie góra, jest miejscem, gdzie wg Starego Testamentu Bóg Jahwe miał przekazać Mojżeszowi Dziesięć Przykazań w formie kamiennych tablic. Tu także Mojżesz zawarł z narodem izraelskim przymierze. U stóp Góry Świętej Katarzyny leży Klasztor Świętej Katarzyny, w którym miało dokonać się biblijne Objawienie Jahwe. To miejsce, choć w gorącym, niełaskawym klimacie, jest dla chrześcijan wyjątkowe, dlatego przyciąga tak tłumnie ludzi z całego świata.

Jezioro Galilejskie

Jezioro Galilejskie, zwane także morzem Kinneret leży w Galilei w Izraelu. To niezwykłe jezioro przepływowe, przepuszczające przez swój nurt rzekę Jordan. To właśnie z tego regionu — z nabrzeży jeziora pochodziła większość apostołów Jezusa. Nad brzegiem także zostali oni powołani przez Jezusa Chrystusa. Również najsłynniejsze kazanie zostało wygłoszone na górze nad brzegiem jeziora, tu także zapisały się w historii religii liczne cuda oraz wiele ozdrowień, dokonanych na ludności rybackich wiosek przez Jezusa Chrystusa.

Świat w swoim bogactwie skrywa jeszcze wiele miejsc chrześcijańskich cudów, które warto odwiedzić. Powyższe zestawienie stanowi jednak z pewnością listę najważniejszych, najznakomitszych i bezwzględnie wartych odwiedzenia miejsc kultu religijnego.